عمدتاً انواع صنایع دستی نقش هویت ملی دارند و نیز از نقش اقتصادی با ارزش افزوده بالایی برخوردار هستند که بعضی از رشته‌های این صنعت در لرستان همچون ماشته بافی در زندگی عشایر ملموس است.

ماشته نوعی پارچه است و در دسته بندی رشته‌های صنایع دستی ،در دسته نساجی سنتی قرار می گیرد، ماده اولیه آن پشم ریسیده است که در حال حاضر از نخ‌های پلی استر و آکریلیکی موجود در بازار استفاده می‌کنند.

سید امین قاسمی مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی لرستان می گوید: در این استان نزدیک به 200 کارگاه خانگی و کوچک در رشته بافی فعالیت دارند و همچنان از رونق استفاده برخودار هستند.

هنوز هم پس از فراز سالیان دراز از قدمت این پوشینه زیبا و گرما بخش، از این پوشش به عنوان پتو و یا تحت عنوان ‌جای رختخوابی استفاده می شود.

در سالیان اخیر بخاطر مقاومت و طرح و رنگ خاص این هنر در دیگر وسایل کاربردی مانند کیف، رومیزی و رویه مبل و صندلی نیز استفاده می شود. ماشته فقط یک پوشش پشمی نیست هر رنگ از این پوشش، فرهنگ و هنر لرستان را فریاد می زد با صمیمیتی خاص مردمان این دیار که از کودکی در میان این پوستین خوش آب و رنگ آرمیده اند و با خاطرات شب زمستان از آن به گرمی یاد می کنند.

ابزار بافت ماشته:

ابزار بافت در ماشته بافی شامل دار ماشته بافی چهار وردی، چرخ چله پیچی ،چرخ ماسوره پیچی و ماکو و ماسوره است؛ در واقع قسمت اصلی دار شامل 4 ورد است که وظیفه تقسیم تارهای چله را به عهده دارد، این وردها توسط 4 پدال به پایه دار وصل می شوند و هنگام بافت با جابجائی هماهنگ آنها توسط پاهای بافنده عمل بافت صورت می گیرد.

قدمت ۶ هزار و ۵۰۰ ساله ماشته:

مرغوبیت ماشته بستگی به مواد اولیه و نوع بافت آن دارد و تاریخچه هنر جاجیم بافی به طور دقیق مشخص نیست، اما در قرن چهارم مؤلف حدودالعالم انواع بافته هایی را که با جاجیم سنخیت داشته و در نواحی گوناگون بافته می شده نام برده شده است و با توجه به اینکه بافته‌ها و منسوجات پشمی به مرور زمان بر اثرسرما و گرما و یا تماس با خاک از بین خواهد رفت به این دلیل نمی‌توان گفت تاریخ دقیق آن مربوط به چه زمانی است. اما با توجه به پیشینه هنر نساجی که با توجه به مدارک کشف شده، قدمت آن به ۶۵۰۰ سال پیش بر می‌گردد می‌توان حدس زد که قدمت هنر جاجیم بافی آنچنان فاصله زیادی با قدمت نساجی نداشته باشد.